Opis

Figure u obliku mede, srca i čaše.
Pčelinji vosak se koristi u narodnoj medicini gotovo isto toliko koliko i med. Poznato je da se u staro doba, posebno kod starih Slovena, nije polazilo na put bez malo meda i voska. Vosak je od davnina poznat i po tome što dugo drži sitost. Govori se da su ljudi u ratovima preživljavali tako što su danima žvakali po parče voska. No, vosak se ipak ne tretira kao hrana, već pretežno kao lek i kozmetičko sredstvo. Vosak ima svestranu upotrebu u raznim industrijskim granama. On se smatra univerzalnom sirovinom, jer se može koristiti za oko 2.000 različitih namjena. U praksi se najčešće koristi za izradu voštanih satnih osnova (čime se ubrzava i usmjerava izgradnja pčelinjeg saća), zatim u proizvodnji svijeća, u industriji kablova, tkanina, kože, hartije, aviona, automobila, u hemijskoj, staklarskoj i optičkoj indsutriji, u vajarstvu i slikarstvu, za spravljanje masti za parket itd. U poljoprivredi se koristi za spravljanje kalem voska.
U narodnoj medicini on se korisiti za spravljanje ljekovitih masti, flastera, kremova, voštano-mliječnih bonbona, izradu kozmetičkih preparata. U traumatologiji se koristi poslije skidanja gipsa. Vosak se, zatim, koristi kod opekotina, sportskih povreda i u plastičnoj hirurgiji. On, inače, širi krvne sudove i podstiče cirkulaciju krvi.
Čist ili u kombinaciji sa ljekovitim biljem, od davnina se veoma uspješno koristi u narodnoj medicini. Upotrebljava se lokalno, a najčešće se stavlja na zglobove, kičmeni stub, krsta i sl.